Archiwum zbiera wizualne ślady aktywizacji społecznej, oddolne inicjatywy sprzeciwu wobec decyzji politycznych, łamania zasad demokracji i praw człowieka. Jest kolekcją obrazów formułujących ostrzeżenie przed rosnącym populizmem i szeroko rozumianą dyskryminacją: ksenofobią, homofobią, mizoginią a także katastrofą klimatyczną. Tworząc archiwum, jego twórczynie_cy pragną przedłużyć żywotność obrazów, które związane są z konkretnymi wydarzeniami, a których trwanie kończy się wraz z publikacją na łamach prasy. A-P-P gromadzi fotografie w jednym, łatwo dostępnym zbiorze, który pozostaje dostępny dla badaczek_y, artystek_ów, aktywistek_ów. Ponadto, korzystanie z zasobu archiwum będzie otwarte dla wszystkich użytkowników, którzy wyrażą chęć komunikowania wartości, z którymi identyfikują się jego autorki_rzy.
Kontakt:
hello@archiwumprotestow.pl
The Archive
of Public
Protests
Autorom_kom Archiwum przyświeca “obowiązek archiwum”1 oraz potrzeba badania wizualności protestu, do której namawia m.in. socjolog Rafał Drozdowski.2 Pamięć o wydarzeniach mających miejsce na polskich ulicach po 2015 roku jest kategorią ważną z punktu widzenia troski o przyszłość. Jest także próbą solidarności z tymi, które_rzy na co dzień sprzeciwiają się łamaniu prawa, dyskryminacji, przemocy. Ponadto, nie interesuje nas jedynie “reprezentacja oporu” czy “internetowa cyrkulacja.”3 Chcemy dać miejsce narracji, która może zaistnieć poza mediami głównego nurtu, a także podejmować i umożliwiać działania performatywne, które wzmocnią sprawczość tworzonych przez nas obrazów.
1 Jacques Derrida, Gorączka Archiwum, Instytut Badań Literackich PAN, Warszawa 2016, s. 113.
2 Rafał Drozdowski, Jak i po co badać wizualność protestów społecznych?, Czas Kultury, 4/2017 (195), s. 22.
3 Hared Maimon i Shiraz Grinbaum (ed.), Activestills. Photography as Protest in Palestine/Israel, Pluto Press, London 2016, s.189.
Protest
Protest
Protest
Protest
Fotografia dokumentalna nie powstaje w próżni, a fotografki i fotografowie nie są obiektywnymi bytami, obserwującymi wydarzenia społeczne z perspektywy laboratoryjnego doświadczenia. Misją Archiwum jest utrwalanie działań o charakterze protestu po 2015 roku. Wierzymy, że są istotne w próbie nakreślenia obrazu dzisiejszej sytuacji społecznej i politycznej. Nie jesteśmy agencją informacyjną ani obiektywnym podmiotem prasowym – przede wszystkim dlatego, że obiektywność na gruncie narracji to mit, wykorzystywany w obecnej dyskusji raczej jako miara przystawania do określonego porządku. Fotografia jest dowodem zaistnienia zjawisk, świadkiem czy opisem, ale wybory stojące za jej wykonaniem i publikacją są subiektywne. Nasza praca i wynikające z niej dalsze działania są efektem naszego zaangażowania.